አርቲስት ቴዎድሮስ ካሳሁን፦”በመኪና ሰው ገጭተህ ገድለሀል” ተብሎ ለእስር በተዳረገበት ጊዜ፦”ቴዲ ገድሏል፤ምሥክር ነኝ” በሚል ርዕስ አቅርቤው ከነበረው ረዘም ያለ ግጥም ውስጥ የተወሰነውን ክፍል ዛሬ ላስታውሳችሁ ፈለግኩ።እነሆ፦
ፍልሚያው ባህሪያዊ ነው – ስር የሰደደ ዘመቻ-
የፅልመትና የብርሀን- የፍቅርና የጥላቻ…….
…እናም ጎልያድ ሲመጣ- እየፎከረ በሰይፉ፦
የፍቅር ጠጠር ቢተፋ -የብላቴናው ወንጭፉ_
የክፋት ራስ ሰከረ-ወደቀ ከነመርገፉ፣
የጥላቻ አንገት ተቀላ- ምድያም ተረታ ሰልፉ፣
ቆነጃጅት ከበሮ አንሱ- በዕልልታ ምድርን ሙሉ፣
አንድ ሰው ብቻ አይደለም- ቴዲ ዕልፍ ገድሏል በሉ፣
ገዳይ ጨካኝ ነህ ተብሎ- ቴ’ድሮስ በከሳሽ ተከሷል፣
አዎ! ቴዎድሮስ ገዳይ ነው-የጥላቻን ግንብ ደርምሷል፣
አዎ! ቴዎድሮስ ጨካኝ ነው-እልፍ ክፉ ልብ አስለቅሷል፣
በቀዘቀዘ ጎጆ ላይ- የፍቅር እሳት ለኩሷል።
አንድ፦
…በእምነት ሽፋን ጥንስስ ተጥሎ- ጠማቂዎች ሊጠጡ ሰክረው፣
ሰናዖራውያን ወደላይ- የልዩነት ጡብ ድርድረው፣
ግማሹን ከፍለው- ለፍቅሩ- _ገሚሱን ሊሰጡ ለሱ፣
የፍች ወረቀት አርቅቀው- መስመር ላይ ኖራ ሲያፈሱ፣
“አንተም ቱፍታህን ለራስህ- እሷም ጠበሏን ለራሷ፣
እንዳትደርሽበት ወደሱ- እንዳትደርስባት ወደሷ፣”
ብለው መክረዋት አጥንቱን- ልትሸፍትበት ከልቧ፤
“መኖር አይችሉም” ብለውት- ክታብህና ማተቧ፣
ስታሽኮበኩብ ልትጠፋ- ፍቅሩን ልትገድል ስታደባ፣
ጨካኙ ቴ’ድሮስ አንገቷን አቅፎ- በውብ ዜማ እያባባ፣
“ የመቻቻሉ ኑሯችን-የዘመናቱ ፍቅራችን-
በእምነት ሰበብ ላይደፈርስ- ይታደስ ኪዳን ውላችን፣
ላንችም ለኔም ይበቃናል -ሰፊኮ ነው ዕልፍኛችን”
እያለ እየቀጠለ- ጋራ ጢሻውን እያለፈ፣
በሸመንደፈር ባቡር- ከሸገር ሀረር እየከነፈ፣
የፍቅር እሳት እየተፋ- የመውደድ ማርሽ እየረገጠ፣
ስንት ሰው ይሆን ቴዲ ጨካኙ- በየመንገዱ የደፈጠጠ?
ሁለት፦
…ገና ሀሁ ሲል ባ’ሌፉ- ስለፍቅር ሲል ሸፍቶ፣
በፈቃዱ- ኣልለይ ቢል_ ከፍቅር ጋር ተቆራኝቶ፣
አንዱን ቀለም ለያይተው_ ደሙን ከደሟ አንጥረው፣
ዳግም ውዱን እንዳያያት- አስፈሪ ቅጥር ቀጥረው፣
እጅና እግሩን በብረት አስረው- ደሴት ጫፍ ላይ ቢወረውሩት፣
ልዩነትን አውጅ ብለው- የኑሮውን ጣዕም ቢያመሩት፣
ዳህላክ ደሴቱ ላይ- የትዝታ ቤት ቀልሶ፣
ባ’ሳብ ፈረስ መጭ እያለ- የዝሆኖቹን አጥር ጥሶ፣
“ ስጋችንን ቢያግደንም- ባቢሎናዊ ቋጥኝ ቅጥሩ
አቋርጨ በሀሩሩ- ሰንጥቄ በባህሩ
ካንችው ጋር ነኝ በመንፈሴ- ልቤ በፍቅርሽ ቆርቧል፣
ወጀቡ ማዕበሉ ሲያልፍ- አይዞሽ ፍቅራችን ያብባል”
እያለ ባራራይ ዜማ – ማህሌተ ፍቅርን እያለቀሰ፣
ስንት የክፋት ግንብ አፈራረሰ? ስንት የጥል አጥርደረማመሰ?
ሦስት፦
….የኢንተርሀሞይ ከበሮ- ባ’ደባባይ ላይ ሲመታ፣
ሰላምታ ወጉን- ረስተው- ጣቶች ሲሄዱ ለቃታ፣
ቤልሆርና ሰራዊቱ- በደም ስካር ሊራወጡ፣
የሳጥናኤል መልዕክተኞች- አሰፍስፈው ሲቋምጡ፣
በሉተር ህልም አለኝ ቅኝት- በማንዴላ የይቅርታ ጨው፣
“ጃ ያስተሰርያል” እያለ- ኤሎሄውን ሽቅብ ቢረጨው፣
እልፍ የክፋት መናፍስት- ምሳ’ቸውን ሳይጋቱ፣
በግብር እጦት ተኮራምተው- በደም ጥማት ስለሞቱ፣
ሊጠየቅ ይገባዋል- ቴዲ ብዙ ገ’ሎ አምልጧል፣
ነብርና ፍዬል ጠቦት- ከህግ አልፎ አጨባብጧል፣
የህግ ፍፃሜ ነውና – ፍቅርን ከህግ አስበልጧል::
አራት፦
መች ያቆምና በደሉ- ሲተረክ ቢውል የሱ ክፋት፣
ስንት ገዳይ እንዳልገደለ – በዛ ሰሞን በሠራው ጥፋት-
ብርጌዳቸው ተደምስሶ- ሲበታተን ታላቅ ሰልፉ፦
ለመርዶ ነጋሪ ያህል- ጥቂት ምርኮኞች ቢተርፉ፦
ለነሱ’ ሚሆንም ስፍራ- ምድራችን ውስጥ የለም ብሎ፦
አበባየሆሽ ባህሉን- በይቅርታና በዕርቅ አጅሎ፦
“ሆ በል! ዋሽንቱ” እያለ-“ሆ በል! ማሲንቆ “እያለ፦
ስንት የክፋት ሀይል አጠፋ? ስንት የጥል ጦር ገደለ?
እያለ ግጥሙም፣ግድያውም በየዓይነቱ ይቀጥላል…
የፍቅር ጠጠር ቢተፋ -የብላቴናው ወንጭፉ_
የክፋት ራስ ሰከረ-ወደቀ ከነመርገፉ፣
የጥላቻ አንገት ተቀላ- ምድያም ተረታ ሰልፉ፣
ቆነጃጅት ከበሮ አንሱ- በዕልልታ ምድርን ሙሉ፣
አንድ ሰው ብቻ አይደለም- ቴዲ ዕልፍ ገድሏል በሉ፣
ገዳይ ጨካኝ ነህ ተብሎ- ቴ’ድሮስ በከሳሽ ተከሷል፣
አዎ! ቴዎድሮስ ገዳይ ነው-የጥላቻን ግንብ ደርምሷል፣
አዎ! ቴዎድሮስ ጨካኝ ነው-እልፍ ክፉ ልብ አስለቅሷል፣
በቀዘቀዘ ጎጆ ላይ- የፍቅር እሳት ለኩሷል።
አንድ፦
…በእምነት ሽፋን ጥንስስ ተጥሎ- ጠማቂዎች ሊጠጡ ሰክረው፣
ሰናዖራውያን ወደላይ- የልዩነት ጡብ ድርድረው፣
ግማሹን ከፍለው- ለፍቅሩ- _ገሚሱን ሊሰጡ ለሱ፣
የፍች ወረቀት አርቅቀው- መስመር ላይ ኖራ ሲያፈሱ፣
“አንተም ቱፍታህን ለራስህ- እሷም ጠበሏን ለራሷ፣
እንዳትደርሽበት ወደሱ- እንዳትደርስባት ወደሷ፣”
ብለው መክረዋት አጥንቱን- ልትሸፍትበት ከልቧ፤
“መኖር አይችሉም” ብለውት- ክታብህና ማተቧ፣
ስታሽኮበኩብ ልትጠፋ- ፍቅሩን ልትገድል ስታደባ፣
ጨካኙ ቴ’ድሮስ አንገቷን አቅፎ- በውብ ዜማ እያባባ፣
“ የመቻቻሉ ኑሯችን-የዘመናቱ ፍቅራችን-
በእምነት ሰበብ ላይደፈርስ- ይታደስ ኪዳን ውላችን፣
ላንችም ለኔም ይበቃናል -ሰፊኮ ነው ዕልፍኛችን”
እያለ እየቀጠለ- ጋራ ጢሻውን እያለፈ፣
በሸመንደፈር ባቡር- ከሸገር ሀረር እየከነፈ፣
የፍቅር እሳት እየተፋ- የመውደድ ማርሽ እየረገጠ፣
ስንት ሰው ይሆን ቴዲ ጨካኙ- በየመንገዱ የደፈጠጠ?
ሁለት፦
…ገና ሀሁ ሲል ባ’ሌፉ- ስለፍቅር ሲል ሸፍቶ፣
በፈቃዱ- ኣልለይ ቢል_ ከፍቅር ጋር ተቆራኝቶ፣
አንዱን ቀለም ለያይተው_ ደሙን ከደሟ አንጥረው፣
ዳግም ውዱን እንዳያያት- አስፈሪ ቅጥር ቀጥረው፣
እጅና እግሩን በብረት አስረው- ደሴት ጫፍ ላይ ቢወረውሩት፣
ልዩነትን አውጅ ብለው- የኑሮውን ጣዕም ቢያመሩት፣
ዳህላክ ደሴቱ ላይ- የትዝታ ቤት ቀልሶ፣
ባ’ሳብ ፈረስ መጭ እያለ- የዝሆኖቹን አጥር ጥሶ፣
“ ስጋችንን ቢያግደንም- ባቢሎናዊ ቋጥኝ ቅጥሩ
አቋርጨ በሀሩሩ- ሰንጥቄ በባህሩ
ካንችው ጋር ነኝ በመንፈሴ- ልቤ በፍቅርሽ ቆርቧል፣
ወጀቡ ማዕበሉ ሲያልፍ- አይዞሽ ፍቅራችን ያብባል”
እያለ ባራራይ ዜማ – ማህሌተ ፍቅርን እያለቀሰ፣
ስንት የክፋት ግንብ አፈራረሰ? ስንት የጥል አጥርደረማመሰ?
ሦስት፦
….የኢንተርሀሞይ ከበሮ- ባ’ደባባይ ላይ ሲመታ፣
ሰላምታ ወጉን- ረስተው- ጣቶች ሲሄዱ ለቃታ፣
ቤልሆርና ሰራዊቱ- በደም ስካር ሊራወጡ፣
የሳጥናኤል መልዕክተኞች- አሰፍስፈው ሲቋምጡ፣
በሉተር ህልም አለኝ ቅኝት- በማንዴላ የይቅርታ ጨው፣
“ጃ ያስተሰርያል” እያለ- ኤሎሄውን ሽቅብ ቢረጨው፣
እልፍ የክፋት መናፍስት- ምሳ’ቸውን ሳይጋቱ፣
በግብር እጦት ተኮራምተው- በደም ጥማት ስለሞቱ፣
ሊጠየቅ ይገባዋል- ቴዲ ብዙ ገ’ሎ አምልጧል፣
ነብርና ፍዬል ጠቦት- ከህግ አልፎ አጨባብጧል፣
የህግ ፍፃሜ ነውና – ፍቅርን ከህግ አስበልጧል::
አራት፦
መች ያቆምና በደሉ- ሲተረክ ቢውል የሱ ክፋት፣
ስንት ገዳይ እንዳልገደለ – በዛ ሰሞን በሠራው ጥፋት-
ብርጌዳቸው ተደምስሶ- ሲበታተን ታላቅ ሰልፉ፦
ለመርዶ ነጋሪ ያህል- ጥቂት ምርኮኞች ቢተርፉ፦
ለነሱ’ ሚሆንም ስፍራ- ምድራችን ውስጥ የለም ብሎ፦
አበባየሆሽ ባህሉን- በይቅርታና በዕርቅ አጅሎ፦
“ሆ በል! ዋሽንቱ” እያለ-“ሆ በል! ማሲንቆ “እያለ፦
ስንት የክፋት ሀይል አጠፋ? ስንት የጥል ጦር ገደለ?
እያለ ግጥሙም፣ግድያውም በየዓይነቱ ይቀጥላል…
No comments:
Post a Comment